Drvo, lepota prirodnog

Drvo se može smatrati najvrednijim i najkvalitetnijim materijalom u   građevinarstvu. Karakterišu ga izuzetno povoljna biološka svojstva, koja se u tom obliku ne mogu naći ni kod jednog drugog materijala. Drvo kao građevinski materijal, po svojim tehnološkim, biološko-ekološkim svojstvima, zauzima apsolutno vodeće mesto u odnosu na ostale materijale. Osim toga, daje veoma prijatan osećaj i toplinu prostorima koji su od njega građeni, a u enterijeru obezbeđuje veoma ugodnu mikroklimu, ono je u hemijskoj ravnoteži sa okolinom i održava se u uslovima gde su beton i čelik neodrživi.

Kroz čovekovu evoluciju drvo je oduvek bilo prisutno, pravljene su kuće, alati, razni nameštaj, mostovi, posuđe, a takođe i za grejanje i kuvanje.

Drvo je proizvod organskog porekla, sastevljen iz drvnih provodnih i mehaničkih tkiva, u čijem sastavu dominira celuloza, visokomolekularna polimerna materija i lignin, koji čini 80% mase drveta. Drveni sok se sastoji od vode (17%) u kojoj su rastopljene ili raspršene belančevine, skrob, masti, ulja, smole, boje, tanin, gume i drugo. Vlažnost sirovog drveta je 50%, a suvog oko 20%.

Glavni elementi koji sačinjavaju tkivo drveta su: vlakanca, traheje, uzdužni parenhim i poprečni parenhim ili sržni zraci. Strukturni sastav drveta čine  celuloza i lignin (do 80%), voda (17%) i izlučujuće supstance (najmanje 3%), a približni hemijski sastav drveta je : 50%C, 43% O₂, 6%H₂ i 1 % N₂.

Drvo ima sposobnost razmene vazduha i materijala sa okolinom, kao i filtriranja vazduha, koji ulazi u prostoriju. Naime, pore koje se nalaze na površini drveta mogu da apsorbuju i otpuštaju gasove, što omogućava filtriranje i prečišćavanje vazduha. Neprijatni mirisi u nekoj prostoriji brzo se eliminišu, ako ima dovoljno zidnih i plafonskih površina koje su obložene drvetom, a obrađene su prirodnim bojama, ili prirodnim bajcom, što je posledica prirodnog mirisa drveta i njegove sposobnosti absorbovanja.

Vazduh u kući od drveta, ili prostoriji sa dosta drvenih površina, je bogat sitnim jonima, koji doprinose prečišćavanju vazduha od viška pozitivnih agresivnih jona, prašine i bakterija.

Vlažnost drveta je u stalnoj ravnoteži sa sadržajem vlage u vazduhu, što uslovljava sposobnost regulisanja vlage. I pored najlošijih klimatskih uslova kod zidova i plafona, koji su izrađeni od drveta, ne može doći do pojave rose i vlaženja, pošto pore, koje se nalaze na površini, apsorbuju vlagu iz vazduha do zasićenja, koju kasnije, kada se steknu uslovi, ispuštaju u okolni vazduh. Prema određenim istraživanjima, drvo je jedini materijal koji može da pruži zaštitu od radioaktivnog zračenja.

Merenjem radioaktivnosti u kućama različitog materijala, došlo se do zaključka da je intenzitet radioaktivnosti samo u kućama od drveta manji u unutrašnjosti objekata nego u spoljnoj sredini, dok je kod svih ostalih materijala obratno.

Zbog poroznosti i male termoprovodljivosti, površine od drveta se nalaze u idealnoj toplotnoj ravnoteži sa okolnim vazduhom.

Drvene površine poda, zida i plafona na idealan način ispunjavaju klimatske zahteve, da površinska temperatura drveta u nekoj prostoriji, moraju biti iste. Ovo je vrlo važno, jer se izjednačavnjem površinska temperatura drveta i okolnog vazduha eliminiše cirkulacija vazduha, koja prouzrokuje pojavu prašine i nastanak električnog naboja u vazduhu. Uopšte posmatrano, drvene površine unutar kuće uslovljavaju prirodno regulisanje zdrave klime, a gubi se vrlo malo tolote i rashlađene prostorije se opet lako zagreju.

Prednosti drveta se ogledaju i u tome što se lako može renovirati i ponovo upotrebiti, i veliki stepen elastičnosti, koji je veoma izražen kod izrade podova. Drvo praktično, prilikom upotrebe, nema otpada, svi delovi koji nisu za upotrebu mogu se koristiti za loženje, pod uslovom da su tretirani na biološki zdrav način, čime se zatvara prirodni ciklus.

Autor: Dipl.ing.arh. Ivana Rakarić

Izvori:

" Biološko ekološka izgradnja i sanacija gradjevinskih objekata" dipl.ing.gradj. Radoica Terzić, Ekostan, Beograd, 1997

"Graditeljstvo i zaštita životne sredine" prof.dr. Slobodan Krnjetin, Novi Sad, 2001

Nekada su drvo i kamen bili rešenje za većinu graditeljskih potreba. Vremenom se situacija menjala pa je drvo, pronalascima novih građevinskih materijala ili novim načinima upotrebe starih, lagano proterivano iz eksterijera, naročito kada su podne obloge u pitanju (zadržavši, ipak, dominaciju u enterijeru, najčešće u vidu parketa). Kamen je zadržao dekorativnu funkciju, a primat preuzele uglavnom keramičke pločice, bar kada je reč o otvorenim ili delimično natkrivenim površinama oko objekata namenjenim za stanovanje. Tu se, pre svega, misli na terase, balkone, verande, tremove, stepeništa, površine oko bazena, uređene staze u baštama ili površine za odmaranje. Međutim, poslednjih nekoliko godina, sa povećanom ponudom egzotičnih vrsta drveta na našem tržištu, podne obloge za spoljnu upotrebu se polako ali sigurno vraćaju na scenu.